Tanrım Umarım Alınmıyorsundur Bana

Biliyorsun, bazen sanat aşkına

Bazen ilham kapımı çalar senin adına Tanrım, umarım alınmıyorsundur bana Seni o birkaç şiirlerimde pervasızca kullanmama.

Bazen bilim adına bi' şeyler döner dostlar masasında, Tanrım umarım alınmıyorsundur bana O muhabbetlerde seni yeterince savunamıyor olmama, hatta sessiz kalmama Biliyorsun, çocukken çok savundum seni, Tabi sen daha çok savunmuşsundur beni, Hâlâ da savunuyor, kolluyorsun Ama ben artık savunmaktan yoruldum , Sustum. Kendimi bile kanıtlamaktan vazgeçtim.

Bazen toplumsal meselelere içim çok acır Bilirsin sosyo-politik-iktisadi-tarihsel-hukuksal meseleler... Bilirsin coğrafik meseleler; Bir Afrika meselesi, bi' Orta Doğu, bi' Doğu Türkistan bi' Bosna Hersek meselesi, bitmedi Şiirim biter, meseleler bitmez Bilirsin sınıfsal meseleler, işçi sınıfı Bilirsin toplumsal meseleler, ve çocuklar.. Neyse işte anladın sen Tanrım, umarım alınmıyorsundur bana İşte bu anlarda sana karşı öyle sert muhalif olmama Lütfen alınma bana, Biliyorsun sadece sana değil, Her şeye, kendime bile muhalifim ben Tabiatım bu benim.

Beni böyle yarattın sen

Bazen kendi hayatıma içim acır Çaresiz hissettiğim anlarda isyan ederim sana Tanrım, umarım alınmıyorsundur öyle güçsüz zamanlarımda bana ,

içimi en iyi sen biliyorsun benim , en iyi sen tanıyorsun beni , Lütfen bana alınma

Tanrım beni sar, kolla Beni sensiz bana bırakma Biliyorsun, ne yapacağım hiç belli olmaz, Tanrım yalvarırım bana hiçbir zaman alınma Seni hissetmek için şiirlerimde soymaya kalkarsam bile.

17 Ekim/2020 - 04.34